بررسی عناصر و مبانی هنر مقدس در معماری با تاکید بر رویکرد معناگرا

طراحی یک فضای معماری با رویکرد معناگرا می تواند هویت هنر مقدس و اصیل ایرانی و اسلامی را هر چه بهتر و بیشتر به مخاطب خود بازشناساند چرا که مخاطب با دیدن و لمس اثری که همواره حضور و تجلی خداوند را در آن احساس می کند، به مراتب برتر وجود دست می یابد و محو ذات و صفات حق تعالی می گردد. هنر اسلامی، یاد خداوند را از طریق بیان زیبایی ها و عظمت دستگاه آفرینش تقویت می کند و این وظیفه ای بس والا و ارزشمند می باشد. هنر اسلامی، تجلی شکوه و قداستی بی نظیر است که همچون گوهری درخشان و الماسی پرتلالو می درخشد و این درخشش و نورانیت را در قالب مبانی و مفاهیم روحانی و معنوی به سایر بخش های هنری، ساطع می کند. هدف از این پژوهش بررسی عناصر و مبانی هنر مقدس در معماری با تاکید بر رویکرد معناگرا می باشد. روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. هدف از این مقاله آن است که با شناختی عمیق و ارزشمند از مفاهیم و الگوهای اسلامی، تاثیر بی نظیر معناگرایی را در هنر و معماری مقدس ارایه دهیم.

کلیدواژه ها:

هنر مقدس ، جهان بینی اسلامی ، رویکرد معناگرا ، معماری اسلامی ، دانشگاه شهید رجایی