بررسی و مقایسه رویکردهای یادگیری مورد استفاده اساتید در دروس معماری به منظور بهبود فرایند آموزش در معماری

امروزه عدم شناسایی درست قابلیت های دانشجویان موجب شده است که گاهی عدم هماهنگی سبک تدریس معلم با سبک یادگیری دانشجو به چشم بخورد. این مشکل با توجه به دروس رشته معماری که بعضا دارای ماهیت هایی متفاوت باهم هستند بیشتر دیده می شود. در معماری برخی دروس نظری، برخی عملی و برخی ترکیبی از هر دو می باشند و بنابراین اتخاذ یک سبک آموزش واحد برای همه دروس، نتایج قابل قبولی به دنبال نخواهد داشت. این پژوهش به دنبال بررسی و مقایسه پرسشنامه ها و مدل های موجود در شناسایی رویکردهای یادگیری افراد است تا دست اندرکاران حوزه آموزش معماری بتوانند با انتخاب مدل و پرسشنامه هماهنگ با ویژگی ها و اهداف درس موردنظر، به کشف رویکردهای یادگیری دانشجویان بپردازند و به این ترتیب با بالا بردن کیفیت آموزش، موجب بهبود یادگیری و تربیت طراحانی موفق تر شوند.

کلیدواژه ها:

آموزش معماری ، سبک یادگیری ، رویکردهای یادگیری ، آموزش هدفمند