بررسی انرژی های نو در معماری در راستای کاهش مصرف انرژی ساختمان

انرژی های نو که به انرژی های تجدیدپذیر نیز شناخته می شوند، نوعی از انرژی هستند که پایایی لازم را داشته و جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی می باشند، این نوع از انرژی از لحاظ تکنولوژیکی قابل دستیابی است و با استانداردهای زیست محیطی حداکثر تطابق را داراست. در این مقاله سعی شده است با بهره گیری از روش توصیفی و مطالعات کتابخانه ای، انواع انرژی های نو را معرفی کرده و کاربرد هریک جهت تامین انرژی ساختمان، شرح داده شود. هدف از این پژوهش توسعه بهره گیری از انرژی های نو در معماری در راستای کاهش مصرف انرژی در ساختمان می باشد. آنچه از این پژوهش نتیجه می شود، این است که استفاده از انرژی های نو از جمله انرژی خورشیدی، انرژش باد، انرژی زمین گرمایی، انرژی حاصل از پسماندها و انرژی آب، می تواند درصد قابل توجهی از مصرف انرژی ساختمان را کاهش داده و بنابراین استفاده از انرژی های نو در ساختمان علاوه بر حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی هوا، باعث توسعه اقتصادی یک کشور نیز خواهد شد که این خود نیز از اهداف توسعه پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، معماری ، انرژی نو ، کاهش مصرف انرژی