جایگاه وجوه مختلف هندسه در طرح اندازی ساختمان مرکزی گروه صنعتی بهشهر (ساختمان فعلی وزارت آموزش و پرورش)

هندسه به عنوان یک عامل بسیار مهم در شکل دهی آثار معماری؛ حضور و تجلی های متفاوتی را در معماری ایرانی در طول دوران ها داشته است. لذا در معماری گذشته ما و بناهای شاخص دوره معاصر، عموما معماری بنا، سازمانش را از هندسه و بالاخص وجوه مختلف آن می یابد. این عامل مهم به عنوان شاخصی مقدس در آثار معماران چه در گذشته و چه امروز شناخته شده است و بر این اساس است که معماران همواره سعی در به کارگیری هندسه در آثار خود جهت ارزش نهادن به جنبه های معنوی و مادی اثر می باشند. در پژوهش حاضر به تحلیل و بررسی جایگاه با ارزش هندسه در یکی مصادیق معماری معاصر ایران با عنوان ساختمان مرکزی گروه صنعتی بهشهر (ساختمان وزارت آموزش و پرورش امروز) پرداخته خواهد شد. در این مقاله بر اساس فرضیه پژوهش مبنی بر کاربرد اصول هندسی در طرح اندازی ساختمان گروه صنعتی بهشهر، ابتدا به تحلیل مفهوم هندسه پرداخته و در ادامه به طریق کاربرد آن در مصداق موردی، با ذکر تصاویر و نقشه های آن به همراه اطلاعاتی مانند: قدمت، موقعیت و کاربری آن پرداخته می شود. نهایتا از طریق قیاس و انطابق خروجی ها برهم، بخشی از منطق ساختاری طرح آشکار می گردد. نتایج تحقیق مبین این مطلب است که علاوه بر اصول و قواعد سازه ای، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ... که در طراحی ساختمان گروه صنعتی بهشهر مدنظر طراحان بوده است، ساختار اجزاء طرح، از وجوه مختلف هندسه پیروی کرده است.

کلیدواژه ها:

هندسه ، کالبد ، ادراک ، ساختمان مرکزی گروه صنعتی بهشهر (ساختمان وزارت آموزش و پرورش)