واستو معماری قدسی در مقابله با ژئوپاتیک

واستو به معنای دانش سازه ها برخلاف روش های فرم گرا و بی توجه به حوزه ی زمین شناسی و امواج مضر ساطع شونده از آن درمعماری معاصر، به درستی انسان را به عنوان کاربر بنا مرکز توجه قرار داده و مهمترین وظیفه معمار را شناخت صاحب فضا و رفع نیازهای جسمی و روانی او به طریق ودایی با درنظر گرفتن شرایط اقلیم، بستر زمین و همسایگی ها می داند. بنابر گزارش های علمی امواج مضر زمین که تحت عنوان ژئوپاتیک نامیده شده و از اختلال در امواج الکترومغناطیسی پدید می آید؛ عامل بسیاری از بیماری های مزمن روحی و جسمی در بدن انسان می باشد. لذا این پژوهش با هدف ایجاد محیطی سالم و تامین کننده نیازها و سلامت انسان در فضا، از نوع بنیادی بوده و درآن به گردآوری اطلاعات از طریق مطالعه منابع کتابخانه ای یا اسنادی پرداخته شده است. سپس با بکارگیری روش توصیفی- تحلیلی به تجزیه و تحلیل اطلاعات پرداخته شده است. یافته ها حاکی از آن است که رعایت اصول طراحی معماری واستو مانند: سنجش زمین قبل از ساخت و ساز، محاسبه ی زمان برای شروع به ساخت از منظر انرژی زمین، جانمایی مناسب فضاها، سنجش خاک و بسیاری موارددیگر طی روند طراحی معماری تا اجرا، ضروری انگاشته می شود. نتایج حاصل از پژوهش، ضمن بازشناسی اصالت مضامین معماری مقدس واستو، موید آنست که تداوم بهره گیری از اصول و قوانین حاکم بر واستو، در طراحی فضاهای معمارانه امروز نیز به نحوی در کاهش نسبی برخی بیماری های روحی و جسمی حاصل از امواج مضر ژئوپاتیک در جوامع مدرن و به دنبال آن ارتقای کیفیت محیط زندگی و سلامت فضا، تاثیرگذار خواهد بود.

کلیدواژه ها:

امواج الکترومغناطیسی ، معماری و سلامت ، محیط زیست ، واستو شاسترا ، تنش ژئوپاتیک