تعیین میزان بهینه افزودنی های اصلاح کننده لزجت جهت حفظ پایداری مخلوطهای خودتحکیم با مقادیر مختلف فوق روان کننده

بتن خودتحکیم SCC ازسال 1988 در کشور ژاپن بعنوان بتنی با قابلیت روانی بالا که بدون نیاز به ویبراتور اجرا می شود تعریف شده است چندین روش برای حصول خودتحکیمی رواج یافته است اولین روش استفاده ازمواد پودری مواد افزودنی معدنی بدون هیچ گونه تغییر در میزان اب مخلوط نسبت به بتن های معمولی است روش دیگر استفاده از مواد افزودنی اصلاح کننده لزجت VMA می باشد که پایداری یا مقاومت در برابر جداشدگی مخلوط را تامین می نماید دراین تحقیق ترکیب بهینه مقادیر HRWR,VAM به همراه بقیه مصالح جهت بهبود قابلیت روان شدگی مقاومت جداشدگی و اب انداختگی مخلوط SCC مورد بررسی قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

بتن خودتحکیم ، جداشدگی ، مواداصلاح کننده لزجت ، فوق روان کننده ، شاخص جداشدگی چشمی