استفاده از داده های بهنگام هواشناسی مزرعه در محاسبه نیاز آبیاری و اثر آن بر افزایش کارآیی مصرف آب در باغات زردآلو

محاسبات دقیق تبخیر-تعرق عاملی مهم در برنامه ریزی آبیاری و بهره وری آب به حساب می آید. این پژوهش به منظور بررسی اثرالگوی روش محاسبات تبخیر- تعرق گیاهی بر برنامه ریزی آبیاری و آب مصرفی درختان زردآلو بر اساس داده های هواشناسی روزانه(مدیریت اتوماسیون) نسبت به داده های بلند مدت (مدیریت غیر اتوماسیون) به اجرا درآمد. محل اجرای پژوهش در منطقه کرج بود.روش آبیاری درختان، قطره ای و با قطره چکانهای روی خط با آبدهی 4 لیتر در ساعت بود. این پژوهش در سه بلوک ( I) مورد بررسیقرار گرفت که هر بلوک شامل 278 درخت بود. در I1 تبخیر و تعرق بر اساس داد ه های روزانه هواشناسی اندازه گیری شده توسطدستگاه μMETOS (اتوماسیون)، و در I2 بر اساس داده های بلند مدت هواشناسی تعیین گردید. تیمار I3 نیز به عنوان شاهد بود. درتمامی بلوکها دور آبیاری دو روز بود. میزان رطوبت خاک قبل و بعد از آبیاری در I1 و I2 در فواصل 10 ، 30 و 50 سانتیمتری از قطرهچکان و در اعماق 20 ، 30 ، 40 ، و 50 سانتیمتری از سطح خاک توسط دستگاه اندازه گیری رطوبت خاک TRIME در فواصل 15 روزهاندازه گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان درصد رطوبت حجمی خاک در I1 در حد رطوبت قابل استفاده برای درخت (– FCPWP ) متغییر بود. در I1 مقدار آب مصرفی درختان در طول فصل رویش نسبت به 976 ،I2 مترمکعب ( 75 / 22 درصد) و نسبت به ،I33502/36 مترمکعب ( 38 / 51 درصد) در هکتار کاهش داشت و میزان کارآیی مصرف آب در تیمار I1 برابر 07 / 2 کیلوگرم در هر هکتاردر هر مترمکعب آب مصرفی بود که نسبت به I2 و I3 به ترتیب 27 / 0 و 93 / 0 افزایش نشان داد. مجموع ساعات آبیاری در طول فصلزراعی در I1 برابر 60 / 510 ساعت بود که نسبت به 146/98 ،I2 ساعت و نسبت به 534/4 ،I3 ساعت کمتر بود. بر همین اساس استفادهاز داد ه های واقعی هواشناسی روزانه مزرعه نسبت به داد ه های بلند مدت منجر به افزایش بهره وری مصرف آب شد.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطر های ، اتوماسیون ، تبخیر و تعرق گیاهی ، زردآلو ، کارآیی مصرف آب ، دستگاه ، μMETOS