تحلیل مکانی فضایی سبز شهری با به کار گیری سامانه اطلاعات مکانی GIS

توسعه بی رویه در کشورهای در حال توسعه باعث ایجاد مشکلاتی در زمینه ساخت و سازهای بی رویه بدون در نظر گرفتن استاندارد و بی توجهی به محیط زیست شهری شده است که این امر باعث کاهش میزان فضای سبز شهری در مقابل مساحت شهر و سرانه های استاندارد شده است رشد فضای سبز شهری با کارکرد های زیست محیطی اجتماعی فرهنگی و اقتصادی از عوامل موثر در توسعه پایدار شهر است و از انجایی که فضای سبز در جهت حفظ یک اکوسیستم مطلوب نقش کلیدی دارد لذا مطالعه دقیق و همه جانبه آن حائز اهمیت باشد در این تحقیق با شناسایی معیارهای مناسب جهت فضای سبز که شامل فاصله از مراکز آموزشی فرهنگی خیابانها و منابع آب بود و مکانیابی با استفاده از روش بولین انجام شد جها مکانیابی معیارها به دو کلاس بهترین مکان و مکان بهینه طبقه بندی شدند که با توجه به عدم پاسخ مناسب دو روش بهترین مکان از نتایج روش مکان بهینه استفاده شد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، مکانیابی ، سیستم اطلاعاتی مکانی GIS_فضای سبز عمومی ، منطق بولین