بررسی حومه نشینی دربسترزمان به عنوان یک پدیده تمرکززدایی و تاثیرات آن درناپایداری قطبهای شهری و روستایی و عدم شهرنشینی

حومه نشینی میتواند به عنوان تمرکززدایی ازشهر و شهرک مشاهده شده و عدم تمرکز زدایی یکی ازویژگیهای زندگی شهری تازمانی که دارند شهرها و شهرک ها وجود دارند علل مختلفی حومه نشینی را توضیح میدهد اما عوامل اجتماعی و تکنولوژیکی به خصوص قابل توجه بوده و دراین مطلب تاکید شده است دربسیاری ازکشورها حومه به اصطلاح تحقیرامیز به همان اندازه که یک صفت توصیفی است معنا میشود صفت حومه دومعنا دارد: به حومه بهعنوان جایی بین قطبهای شهری و روستایی اشاره دارد درارتباط منفی گرفته شده است به اخراج کسی و یا برخی محل به عنوان حومه است برای نشان دادن عدم شهرنشینی و کمبود ویژگیهای ایده ال روستایی بکار میرود این پژوهش دارای ماهیتی تبیینی است و ازسوی دیگر باتوجه به کلیت موضوع رویکرد حاکم براین پژوهش کاربردی می باشد درنهایت ما دریافتیم که باوجود چنین انتقاداتی ازحومه نشینی و پیامدهای آن پدیده حومه نشینی بطور فزاینده منسوخ شده باشد

کلیدواژه ها:

حومه نشینی ، تمرکززدایی ، عوامل اجتماعی ، قطبهای شهری