مقایسه فنی واقتصادی روسازی های بتنی وآسفالتی درمسیر اتوبوس های BRT

امروزه با افزایش روز افزون جمعیت، نیاز به وسایل نقلیه عمومی متعدد به جهت انجام مسافرت های داخل شهریافزایش چشمگیری داشته است. اتوبوس های تندرو یکی از راه حل های ترافیکی مطرح شده استکه از مدت ها قبلدر بسیاری از شهرهای جهان اجرا و نتایج نسبتا قابل قبولی از آن گرفته شده است. یکی از مهم ترین موضوعات قابلطرح در این نوع خطوط ترافیکی، کیفیت و امنیت سفر و همچنین هزینه های اجرا است، که به نوع روسازی استفادهشده در این خطوط وابسته است. انواع مختلف روسازی های قابل پیاده سازی شامل روسازی آسفالتی، بتنی و ترکیببتنی و آسفالتی است. در ایران به دلیل وجود منابع نفتی زیاد، بیشتر از روسازیهای آسفالتی استفاده می شود، حال آنکهاین روسازی ها نیاز به تعمیر و نگه داری نسبتا زیادی دارند. با این شرایط و با اینکه این روسازی بتنی عمر بیشتر و هزینهنگهداری بسیار پایین تری را نسبت به روسازی آسفالتی دارد، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله به عنواننمونه استفاده از دو نوع روسازی بتنی و آسفالتی برای مسیرBRT میدان جمهوری – خیابان کاوه، از نظر فنی و اقتصادی مورد مقایسه قرار گرفته است. اقتصادی تر بودن روسازی بتنی نسبتبه روسازی آسفالتی بستگی به مقدار نرخ بهره ای داردکه هزینه های عمر با آن تنزیل می گردند. درنرخ بهره های پایین تر، روسازی بتنی از روسازی آسفالتی اقتصادی تر محسوبشده ولی برای مقادیر بالاتررو سازی آسفالتی اقتصادی تر است.

کلیدواژه ها:

روسازی بتنی ، روسازی آسفالتی ، مقایسه فنی اقتصادی