سلامت محیط زیست شهری : از ساختار فضایی شهر تا مشارکت شهروندی نمونه موردی : منطقه یک شهرداری تهران

دست یابی به محیط زیست سالم شهری یکی از اهداف توسعه پایدار شهری هست. سلامت محیط زیست شهری تحت تاثیر شرایط و ساختار فضایی شهر است و از طرف دیگر عامل انسانی به عنوان محیط اجتماعی در ایجادو تغییر سلامت محیط زیست شهری نقش بسزایی دارد . بنابراین جهت ارتقاء سلامت محیط زیست شهری، تحلیل و تبیین ارتباط بین محیط انسان ساخت و محیط اجتماعی ضروری هست. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین ساختار فضایی منطقه یک شهرداری تهران با مشارکت شهروندی در ارتقاء سلامت محیط زیست محلات شهری میپردازد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده و متغیرهای اصلی این پژوهش شرایط اجتماعی ، وضعیت اقتصادی ، شرایط کالبدی - فیزیکی و مشارکت شهروندی هست. ابزارهای جمع آوری دادهها به صورت پرسشنامه و استفاده از دادههای ثانویه از مراکز آماری است که با استفاده از نرم افزارSPSSوGIS مورد تحلیل قرارگرفته است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که بین ساختار فضایی سالم شهری و و مشارکت شهروندی در ارتقاء سلامت محیط زیست شهری همبستگی وجود دارد. و الگوهای فضایی محیط زیست سالم با الگوی مشارکت شهروندی در ارتقاء سلامت محیط زیست شهری انطباق دارد

کلیدواژه ها:

سلامت محیط زیستی ، ساختار فضایی ، مشارکت شهروندی ، شهر تهران