پیش بینی فروریزش سازه های فولادی دارای مهاربند با کمک تیوری تحلیل پلاستیک و با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک

در تیوری تحلیل پلاستیک سازه ها که برای قاب های خمشی ارایه شده است، مکانیزم فروریزش بحرانی متناظر با ضریب بار فروریزش بحرانی است. این ضریب با استفاده از روش ترکیب مکانیزم های پایه قابل محاسبه است. در این روش، ترکیبی از مکانیزم های پایه به عنوان مکانیزم فروریزش بحرانی معرفی می شود که ضریب بار کمتری داشته باشد. این تیوری به صورت یک مسیله ی بهینه یابی قابل بیان است، به گونه ای که تابع هدف آن حداقل کردن ضریب بار فروریزش قاب باشد. این موضوع به کرات توسط محققین مختلف با استفاده از الگوریتم های بهینه یابی متفاوتی بررسی شده است و نتایج آن در طول زمان بهبود یافته است. تاکنون روشی که با آن بتوان مکانیزم فروریزش قاب های دارای مهاربند را به کمک تیوری تحلیل پلاستیک که روشی بسیار سریع و بدون پیچیدگی های محاسبات نرم افزارهای تخصصی می باشد، ارایه نشده است. می توان گفت شاید یکی از دلایل این موضوع بحث کمانش در اعضا و وجود نیروهای محوری و برشی زیادی است که در قاب ایجاد می شود. در این تحقیق ابتدا تیوری تحلیل پلاستیک با روش ترکیب مکانیزم های پایه به قاب های دارای مهاربند تعمیم داده می شود و سپس با استفاده از الگوریتم بهینه یابی ژنتیک بهینه یابی می شود. در آخر هم این تیوری با استفاده از نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی غیر خطی پوش اور صحت سنجی می شوند. نتایج نشان می دهند که تیوری ارایه شده قادر است مکانیزم فروریزش قاب های دارای مهاربند را در مدت زمان کوتاه و بدون پیچیدگی های نرم افزاری و با دقت قابل قبولی ارایه نماید.

کلیدواژه ها:

تحلیل پلاستیک ، قاب های مهاربندی ، بهینه یابی ، الگوریتم ژنتیک ، سازه های فولادی