شناسایی عوامل تبیین کننده مشارکت در نهادهای مدنی با استفاده از تحلیل عاملی ( مورد پژوهی اصفهان )

مقاله پیش رو ابتدا با ذکر مبانی نظری مشارکت در نهادهای مدنی آغاز شده و سپس گویه هایی را برای سنجش این مفهوم معرفی می کند. پس از آن با انتخاب حجم نمونه 450 نفری در شهر اصفهان بر اساس فرمول کوکران، پرسشنامه ای حاوی 7 گویه در اختیار پاسخگویان قرار گرفتند. پایایی پاسخ های شهروندان اصفهانی بالای 20 سال در آزمون آلفای کرونباخ با امتیاز 0.794 تایید شد. سپس تحلیل عاملی اکتشافی روی داده ها صورت گرفت. نتایج تحلیل عاملی نشانگر آن هستند که دو عامل با نام های مشارکت مدنی مذهبی (22 درصد) و مشارکت مدنی سکولار (38 درصد ) می توانند بیش از 60 درصد از واریانس مفهوم مشارکت در نهادهای مدنی را تبیین نمایند؛ رقمی که در علوم انسانی قابل قبول محسوب می شود. رابطه هر دوی این عوامل با مفهوم مشارکت در نهادهای مدنی مثبت است و این بدین معناست که هر گونه افزایش مشارکت شهروندان در نهادهای مدنی؛ خواه جنبه مذهبی داشته و خواه صرفا برای منافع این جهانی صورت گیرد، می تواند به ارتقای مشارکت شهروندان در جامعه مدنی منجر شود.

کلیدواژه ها:

نهاد ، مشارکت در نهاد ، مشارکت مدنی ، پرسشنامه ، تحلیل عاملی