ارزیابی کیفیت محیطی شهر سمیرم در دهه اخیر

در دهه های اخیر موضوع کیفیت محیط شهری به یکی از مباحث کلیدی در حوزه مطالعات انسان و محیط تبدیل شده است. سنجش کیفیت نه فقط براساس محیط عینی بلکه هم چنین بر پایه ادراک افراد از محیطی که به آن تعلق دارند صورت می پذیرد. بنابراین باید بررسی شود که برداشت ذهنی افراد از کیفیت مکانی که درآن زندگی می کند چگونه است. ویژگی هایی که شهرهای کوچک به درک و تفسیر بیشتر از محیطی که افراد در آن زندگی می کنند کمک می کند کدامند. مقاله حاضر با هدف سنجش کیفیت محیط شهری در شهر سمیرم نگاشته شده است و بر آن است که با توصیف و تشریح مفهوم کیفیت محیط شهری، ضمن بررسی وضعیت این شهر از لحاظ شاخص های کیفیت محیط شهری، به شناسایی مولفه های موثر کیفیت محیط شهری در سمیرم بپردازد. شیوه انجام این تحقیق بر مبنای روش تحلیل رگرسیون چند متغیره سلسله مراتبی بوده و مدل ارایه شده در این زمینه نیز بر اساس چارچوب دیدگاه تحقیقات تجربی استوار می باشد که به مدل تجربی سنجش کیفیت محیط معروف است. بر اساس نتایج به دست آمده، وضعیت کیفیت محیط شهری در شهر سمیرم نشانگر این موضوع بود که بغیر از شاخص محتوی بقیه شاخص ها (شاخص کالبد شاخص عملکرد و مدیریت شهری ) پایین تر از حد متوسط قرار گرفت. همچنین براساس نظرسنجی شهروندان و رگرسیون خطی شاخص های مذکور 73 درصد شاخص محتوی و 22 درصد شاخص کالبدی و 30 درصد شاخص عملکرد و 47 درصد شاخص مدیریت در تبیین شاخص کیفیت محیطی موثرند می باشند.. لذا براساس نتایج تحقیق پیشنهاد می گردد کانون های تصمیم گیری شهر ( شهرداری ) اقدام به تهیه برنامه CDS شهری با هدف ارتقا کیفیت محیطی و راهبردهای کاهش منابع آزردگی براساس اولویت های بدست آمده و تعریف طرح های اجرایی مرتبط نمایند.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیط شهری ، رگرسیون سلسله مراتبی ، آزمون T تک متغیره ، آزردگی محیطی ، روایی و پایایی ، آزمون آلفای کرون باخ