تغییرات آب قابل دسترس دو نوع خاک آلوده به آلایندههای هیدروکربنی نفت سفید و گازوئیل

در این پژوهش به بررسی تاثیر آلایندههای هیدروکربنی گازوئیل و نفت سفید بر منحنی نگهداشت آب خاک و مقایسه میانگین منحنیهای نگهداشت رطوبت برای خاکهای آلوده به آلایندههای هیدروکربنی در مقایسه با خاکهای شاهد (خاکهای آلوده نشده) پرداختیم. بدین منظور، دو نوع خاک شنی لومی و رسی سیلتی انتخاب شد و پس از نمونه برداری، خاکها به طور مصنوعی و در محیط آزمایشگاه توسط گازوئیل و نفت سفید به صورت جداگانه و در شرایط ضربه آلوده شدهاند. سرانجام مقادیر آلایندهها و مقادیر رطوبت در مکشها 0 ، 0/3 ، 0/5 ، 1 ، 5 ، 15 ار در زمانهای قبل آلودگی، زمان تعادل، یک ماه، دو ماه، سه ماه بعد از تعادل تعیین گردید. سپس میانگین منحنیهای نگهداشت رطوبت در طی این بازههای زمانی در مکشهای مختلف را بدست آوررده و به مقایسه میانگین منحنی رطوبتی خاکهای آلوده نسبت به خاکهای شاهد پرداختیم. نتایج مقایسه میانگین منحنیهای رطوبتی حاکی از آن بود که پس از ایجاد مکش رطوبت از خاکهای شاهد و خاکهای آلوده با شیبهای مختلف شروع به خارج شدن کرد. سرعت خروج رطوبت در خاکهای شنی لومی بسیار بیشتر بوده و نگهداشت رطوبت کمتری نسبت به خاک رسی سیلتی در همه مکشها از خود نشان دادند. حال آنکه، در خاک شنی لومی بعد از آلودگی، میزان نگهداشت رطوبت در مقایسه با خاک شنی لومی شاهد کمتر شده و خاک رسی سیلتی با کاربرد گازوئیل و نفت سفید، نگهداشت رطوبت بیشتری داشت و شیب کاهشی رطوبت، در رطوبت بیشتری، روند ملایمتری در مکشهای مختلف در مقایسه با خاک شاهد آن از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

خاک ، گازوئیل ، منحنی رطوبتی خاک ، نفت سفید