مروری بر روش های پایدار سازی در معماری مسکونی شهرستان شوشتر

یکی از کلید واژه های اساسی در طراحی معماری در دنیای امروزتوجه به محیط و مولفه های اقلیمی می باشد. این مسأله از آنجا اهمیت بیشتر می یابد که نگاهی گذرا به بسیاری از ساختمانهای جدید -که بدون توجه به معیارهای اقلیمیمی باشند و از این طریق باعث از دست رفتن « مصرف نامتعارف انرژی » ساخته می شوند- نشان می دهد که این بناها دارای سرمایه های ملی فراوانی می شوند . در این میان معماری سنتی ( مسکونی ) ایران می تواند بعنوان یک الگوی مناسب طراحیاقلیمی مورد توجه نسل جدید معماران قرار گیرد . بعنوان مثال ، نگاهی به خانه های سنتی شهرستان شوشتر در استان خوزستان نشان می دهد که گذشته از نیاز اندک این معماری به استفاده از سوختهای فسیلی برای تأمین شرایط آسایش ساکنین ، به بهترین نحو از انرژی های تجدید پذیر همچون انرژی خورشید و باد در داخل ساختمان استفاده گردیده است . این تحقیق ضمن بررسی نمونه هایی از مسکن موجود شهرستان شوشتر ، راهکارهای معماران این بناها برای طراحی مطابق اقلیم را موردبررسی قرار می دهد تا از این طریق الگوهایی برای خلق معماری پایدار در بلند مدت در این منطقه فراهم گردد

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، تیپولوژی مسکن ، شوشتر ، ساختمانهای پایدار