کاربرد تکنیک پردازش تصاویر جهت تشخیص و ارزیابی لبه فرش تاخورده

پردازش تصویر شامل هر نوع پردازش سیگنال در ورودی یک تصویر است. خروجی پردازشگر تصویر می تواند یک تصویر یا یک مجموعه از نشانهای ویژه مربوط به تصویر باشد. اغلب تکنیک های پردازش تصویر شامل برخورد با تصویر به عنوان یک سیگنال دو بعدی و به کار گرفتن تکنیک های استاندارد پردازش سیگنال روی آنها می شود. ارزیابی خواص مکانیکی فرش از قبیل زیردست، انعطاف پذیری، پهن شدن، جمع شدگی، خزش و میزان تاخوردگی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این تحقیق روشن هایی شناسایی لبه در فرش تاخورده با استفاده از پردازش تصاویر مورد بررسی قرار گرفته است تا بتوان با اندازه گیری و کنترل این شاخ،، سامانه های پایش وضعیت و کنترل کیفیت برمبنا آن طراحی کرد. آزمایشات برروی 220 فرش تاخورده انجام شد و سپس از انحنای ایجاد شده تصویر برداری شده و براساس روش های پردازش تصاویر دیجیتال، میزان برآمدگی و قوس حاصل از تاخوردن فرش اندازه گیری شده است. روش های مختلفی جهت شناسایی لبه وجود دارد که در این مقاله مهمترین آنها شامل روش های آستانه ثابت، روش کنی، روش پیمایش پیکسلی و روش پیمایش پیکسلی مبتنی بر پرش معرفی شده و سپس با یکدیگر مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته اند. در نهایت نتایج حاصل از مقایسه روش ها نشان دادند که روش پیمایش پیکسلی مبتنی بر پرش، دقنت و سرعت بسیار مطلوبی جهت شناسایی لبه ها در فرش تاخورده دارد.

کلیدواژه ها:

کنترل کیفی فرش ، پردازش تصویر دیجیتال ، فرش ماشینی ، ارزیابی لبه