بررسی روش های کاهش نقاط جوش و نا یکنواختی سطح پارچه های بافته شده از نخلهای اینتر مینگل

امروزه با رشد صنایع کوچک در بخش نساجی تعداد زیادی کارگاه بافندگی با سرمایه کم تاسیس شده و با توجه به هزینه هایی که اهارزنی و اهارزدایی نخ تار در پروسه بافندگی دارد استفاده از نخهای فیلامنت بعنوان نخ تار افزایش یافته است نخ جوشی اینتر مینگل پلی استر بیشترین مصرف را در این زمینه دارد استفاده از نخ اینتر مینگل هرچند دارای مزایایی مثل افزایش راندمان تولید است یکی از معایب آن ظاهر شدن نقاط جوش و نایکنواختی سطح پارچه بعد از بافت می باشد این نایکنواختی در پارچه هایی با بافت تافته و تراکم پایین پودی بیشتر است دراین تحقیق شرایط بهینه مرسریزاسیون جهت تکمیل شیمیاییا ین نوع منسوجات بررسی شده است در مرسریزاسیون به دلیل صابونی شدن پلی استر در مجاورت محلول سود، تعدادی از نقاط جوشی سطح پارچه کاسته و نایکنواختی سطح پارچه بهبود می یابد. دراین تحقیق پارچه ای با تارجوشی پلی استر با نمره 150den و تراکم 34 تار در هر سانتی متر و پود پنبه پلی استر با نمره 30Ne و تراکم 20 پود در هر سانتی متر تهیه گردید مرسریزاسیون بوسیله ماشین غلطکی و با تغییر پارامترهای غلظت و دما برروی پارچه مورد ازمایش انجام شد و مشخص گردید چنانچه دراین عملیات سرعت حرکت پارچه 18 متر در دقیقه و غلظت 25 درجه بومه و دما 60 درجه سانتی گراد باشد تعداد نقاط جوش روی سطح پارچه نسبت به حالات دیگر بیشترین کاهش را دارد.

کلیدواژه ها:

اینتر مینگل ، نخ جوشی ، کالندر ، مرسریزاسیون