نانوکامپوزیت

کامپوزیت به ماده ای گفته می شود که از لحاظ ماکروسکوپی از اختلاط فیزیکی چند ماده متمایز با خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوت ساخته شده باشد، به طوری که این اجزاء به آسانی از یکدیگر قابل تشخیص باشند و اصطلاح نانو ماده به ماده ای اطلاع می شود که حداقل یک بعد آن ها اندازه ای بین یک تا صد نانومتر داشته باشند و کامپوزیتی که مواد تقویت کننده آن نانو مواد باشند، نانو کامپوزیت نامیده می شود. هر نانو کامپوزیت از دو فاز تشکیل شده است که فاز اول را پایه نانو کامپوزیت می نامند و درصد وزنی بیشتری نسبت به فاز دوم دارد. فاز دوم را که پرکننده می نامند که برای رسیدن به خواصی م انند استحکام، مقاومت حرارتی، هدایت الکتریکی و ... به فاز اول می افزایند. تأثیر قرارگیری فاز دوم در زمینه ای از فاز اول تا آنجاست که با افزودن پنج تا ده درصد حجمی فاز دوم به فاز زمینه، شاهد افزایش چشمگیری در خواص فیزیکی و مکانیکی نانو کامپوزیت خواهیم بود. هدف از ساخت نانو کامپوزیت رسیدن به محصولی ارزان تر، سبک تر، م قاوم تر، با کیفیت تر و با کارایی بیشتر می باشد. حضور ذرات و الیاف در ساختار نانو کامپوزیت ها معمولاً باعث ایجاد استحکام در ماده ی پایه می شود. نانو کامپوزیت ها به صنعت بسته بندی مواد غذایی نیز راه یافته اند تا سدی بزرگتر در برابر نفوذ گازها و کاهش فساد باشند. نانو کامپوزیت ها در فضا پیماها، هواپیماهای تجاری و حتی فناوری موشک، سرویس خواب، پرده ها و محصولاتی از قبیل لوله های پلیمری، راکت های تنیس، توپ تنیس، لاستیک، درپوشش های کابل و سیم به عنوان عایق، حسگرهای محیطی، سامانه های انتقال دارو، مهندسی بافت، ساختمان سازی، لوازم خانگی و ... کاربرد پیدا کرده اند.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت ، نانو کامپوزیت ، نانوکامپوزیت های پلیمری ، نانوکامپوزیت خاک رس- پلیمر ، سنتز نانو کامپوزیت