اثر نانوذرات آهن صفر ظرفیتی بر روی نانوکامپوزیت های بنتونیت مگنتیت در حذف فلزات سنگین از آب رودخانه پیربازار شهر رشت

زمینه و هدف: آلودگی آب یک مسئله زیست محیطی جهانی است که در سال های اخیر به واسطه فعالیت هایی مانند بهره برداری از معادن، صنعتی شدن و شهرنشینی، افزایش یافته است. فلزات سنگین در این میان رتبه نخست آلاینده ها را به خود اختصاص داده اند. و این در حالی است که بسیاری از فلزات حتی در غلظت های کم نیز از ترکیبات سمی به شمار می آیند، م طالعات نشان می دهد نانوذرات آهن صفر ظرفیتی می توانند در نقش عامل کاهنده برای ایزولاسیون یون های فلزی با پتانسیل احیای بزرگتر از پتانسیل احیای Fe عمل کنند. از این فرایند چندین بار برای حذف یونهای فلزات سنگین شامل نیکل، مس، کبالت، کروم، جیوه و سرب از آب استفاده شده است. همچنین مطالعات انجام شده بر روی نانوکامپوزیت های ینتونیت- اکسید آهن نشان می دهد کانی های رسی و ذرات مگنتیت در اثر افزایش نانوذرات آهن صفر ظرفیتی در حذف فلزات سنگین از آب نمونه برداری شده از رودخانه پیربازار شهر رشت پرداخته شده است. روش بررسی: در این تحقیق سنتز نانوذرات کامپوزیت با روش رسوب دهی شیمیایی بر روی بنتونیت انجام شد. همجنین نانو ذرات با ظرفیت صفر و اندازه 25 نانومتر خریداری شده از شرکت Degussa استفاده شد. در این تحقیق یک بار از اضافه نمودن نانوکامپوزیت های ینتونیت- مگنتیت و با دیگر از ترکیب نانوذرات آهن صفرظرفیتی و نانوکامپوزیت های بنتونیت مگنتیت به آب نمونه برداری شده از رودخانه پیربازار شهر رشت اندازه گیری غلظت فلزات در انتهای هر واکنش توسط دستگاه ICP انجام شد. یافته ها و نتایج: نتایج نشان می دهد ترکیب نانوکامپوزیت و نانوذرات آهن با ظرفیت صفر توانایی بالایی را در حذف فلزات سنگین نسبت به زمانی که از نانو کامپوزیت تنها استفاده می کنیم نشان می دهد. در این حالت نیز یونهایی با ظرفیت بالاتر درصد کاهش بیشتری نسبت به بقیه فلزات سنگین با بارکمتر نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

نانوذرات آهن صفر ظرفیتی- نانوکامپوزیت های بنتونیت مگنتیت ، کاهش فلزات ، آب ، فلزات سنگین