رابطه آموزش پیش دبستانی در یادگیری مهارت های روانی حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه آموزش پیش دبستانی در یادگیری مهارت های روانی حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد که بر روی 144 دانش آموز پایه اول تا سوم ابتدایی مجتمع آموزشی کودک آفرین شیراز به وسیله دو پرسشنامه آموزش رشد حرکتی لینکلن، ازرتسکی و پرسشنامه رفتار سازشی راتر به اجرا گذاشته شد. 144 دانش آموز مورد مطالعه با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای از بین 230 دانش آموز پایه اول تا سوم انتخاب شدند. د این پژوهش دانش آموزان، به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه کسانی بودند که آموزش پیش دبستانی را در مهد کودک یا آمادگی گذرانده اند و گروه دوم، هیچ گونه آموزش رسمی قبل از ورود به دبستان نداشته اند. با مقایسه نمرات مهارت های حرکتی روانی و سازگاری اجتماعی بین دو گروه این نتیجه حاصل شد که دانش آموزانی که دوره پیش دبستانی را نگذرانده اند در مقایسه با دانش آموزانی که این دوره را گذرانده اند از اختلالات حرکتی و ناسازگاری اجتماعی بالاتری برخوردارند. بنابراین می توان گفت که آموزش پیش دبستانی بر یادگیری و افزایش مهارت های حرکتی روانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی تاثیرگذار بوده است. همچنین از بین دانش آموزانی که دوره پیش دبستانی را نگذارانده اند دختران در مقایسه با پسران از مهارت های حرکتی روانی سازگاری اجتماعی بالاتری برخوردارند. از بین دانش آموزانی که دوره پیش دبستانی را گذرانده، چسران و دختران از اختلالات حرکتی و ناسازگاری اجتماعی یکسانی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

آموزش پیش دبستانی ، مهات های حرکتی روانی ، سازگاری اجتماعی