آرکائیسم واژگانی و نحوی در آثار اخوان ثالث ،احمد شاملو و سهراب سپهری

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 645

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCTMH02_068

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1395

چکیده مقاله:

باستانگرایی یا هنجارگریزی زمانی آن است که شاعر بتواند از گونه ی زمانی هنجار بگریزد و صورتهایی را به کار ببرد که پیشتر در زبان متداول بودهاند و در کاربرد « امروز دیگر واژگان یا ساختهای نحوی مردهاند...باید گفت که طبق نظر بعضی از منتقدان بزرگ ادبی، یکی از راههای تشخص دادن به زبان نهفته است. » آرائیک و باستانی زبان یکیاز ویژگیهای زبانی و سبکی اخوان، شاملو و سهپری محسوب میشود. این ویژگی از آشنایی و توغل آنان در ادبیات و شعر ،» باستانگرایی یا آرکائیسم « کلاسیک فارسی و نوعی سرخوردگی از روزگار و جامعه ی معاصر و پناه بردن به گذشتههای دور باستانی و اساطیری ناشی شده است . هنجارگریزی در اشعار نیمایی اخوان، هیچ گاه باعث نارسایی زبان شعرش نشده،بلکه این هنجارگریزیها همواره باعث تقویت زبان شعر او و برانگیختن تأمل مخاطب در شعر وی و درک لذت بیشتر از شعرش شده است. مهمترین جلوههای هنجارگریزی در اشعار نیمایی اخوان ثالث را در کاربرد باستانگرایی و بهرهگیری از ساختارهای شعر کهن و هنجارگریزی در زمینهء آرایههای معنوی و هنجارگریزی نحوی میتوان دید

نویسندگان

ناصر کاظم خانلو

استادیار دانشگاه پیام نور همدان

نسرین بیر انوند

دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

زهرا طلایی نیک

کارشناس ارشد زبان و ادب فارسی