قاعده لاضرر و حریم خصوصی

به رغم اتفاق نظرفقهای شیعه و سنی در کلیت ومبانی قاعده لاضرر که اصل 40 قانون اساسی ایران از آن گرفته شده, محدوده کاربرد این اصل دچار ابهامات فراوانی است؛ به اندازه ای که قانون گذار و مجری را در چگونگی اعمال آن به سردر گمی وبلاتکلیفی می کشاند و دلیل این ابهام، تعدد نظر های موجود در مفادقاعده وگسترش پرحجم مباحث نظری این قاعده در آثار فقهی است.با هدف بهره برداری هرچه دقیق تر وکامل ترازاین اصل قانونی در این پایان نامه و قاعده مهم فقهی در قانون گذاری و پاسخگویی هرچه بیشتربه مسایل وقضایایی جدید حقوقی وفقهی و همچنین شناخت و معرفی قاعده لاضرر درقوانین مدون؛ دادن ملاک ومعیارهایی برای استفاده هرچه بیشترازقاعده لاضرردر تدوین قوانین کارآمد می باشیم؛ قاعده لاضرریکی ازقواعدمهم فقهی (حقوقی) است که دراستنباط مسایل کاربرد زیادی دارد و می تواندهم درفقه وهم درقانون نسبت به دربرداشتن قوانینی که با مقتضیات مکانی و زمانی سازگارنیستند کمک نماید.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، لاضرر ، قانون مجازات ، حق کرامت ، حیثیت معنوی