ارزش اثباتی شهادت شهود در زنای با رضایت در فقه و حقوق کیفری ایران

مسیله اقامه دعوا و احقاق حق سابقه ای به عمر بشریت دارد و شهادت یکی از قدیمی ترین ادله ای است که تمامی ملل از ادوار دور تاکنون برای اثبات دعاوی خود از آن بهره جسته اند. قرآن کریم نیز به عنوان معتبرترین کتاب راهنمای بشریت در موارد متعددی برای اثبات دعاوی به شهادت اشاره نموده و موارد ارجاع به شهادت و شرایط شاهد را به صورت مختصر بیان نموده است. از آنجا که شهادت در همه ی ادوار همزاد با دعاوی مطروحه بوده با وجود روند متفاوت ارزش گذاری بر آن هیچ گاه به طور کلی از اعداد دلایل مثبت ادعا محو نگردیده است و اکنون در حقوق مذهبی کشور ما به ویژه در امور کیفری اصلی ترین طریق اثبات دعوی شناخته شده است. تنوع موارد اثباتی با بینه و معلوم نمودن تعداد دقیق آن برای اثبات امری در فقه و حقوق و وجود اختلاف نظر در میان مذاهب گوناگون درخصوص حد نصاب و ارزش شهادت اهمیت بررسی موضوع را دو چندان نموده است. هدف این مقاله بررسی ارزش شهادت در زنای با رضایت است تا دریابیم آیا به صرف وجود ضوابط خاص شاهد در جرایم حدی که در شرع و قانون مقرر گردیده قاضی مکلف به صدور حکم می باشد یا در مواردی در صورت نبود شهود به حد نصاب قانونی می توان از ادله ی دیگر نیز یاری جست.

کلیدواژه ها:

ارزش اثباتی ، شهادت شهود ، اختیارات قاضی ، جرایم جنسی