نمود معماری پایدار در مسکن سنتی بوشهر

امروزه بحث انرژی با حفظ محیط زیست و توسعه پایدار همراه و توام است توسعه پایدار را مفهومی چند بعدی از تعامل عناصر اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی میدانند که انرژی و چگونگی مصرفشان ویژگی خاصی از جمله در بخش مسکن برای آسایش ساکنان از یک جهت وپایدار محیط زیست و مصرف بهینه انرژی از جهت دیگر پیدا کرده است مسکن سنتی ایرانی نمود کامل هم آوایی محیط و انسان است که نتیجه آن ایجادمنطقه آسایش در فضایی است که ناهنجاری های اقلیمی و محیطی باعث نارضایتی انسان می شود معماری بومی بوشهر کاملا منطبق با شرایط آب و هوایی بوده و نشانگر هویت خاص منطقه خودمی باشد اینم قاله سعی دارد با نشان دادن عواملی که پایداری را دربناهای مسکوین بوشهر تامین می کند وهویت کالبدی بناها را نشان میدهد اصول طراحی پایدار وچاره اندیشی نیاکان ما را برای استفاده از مواهب طبیعی و مقابله با ناهنجاری هایش متذکر شود باشدکه این اصول راه گشای معماری امروزی ما در طراحی ها گردد

کلیدواژه ها:

معماری سنتی بوشهر ، توسعه پایدار ، اقلیم ، هویت کالبدی ، محیط زیست