سیمای منطق فازی و کاربرد آن در مدیریت منابع آب و خاک

بسیاری از پدیده ها و متغیرها در شاخه های مختلف علوم منابع طبیعی و محیط زیست از جمله منابع آب و خاک به صورت کمی قابل اندازه گیری نبوده و یا اندازه گیری کمی آنها مشکل، وقتگیر و هزینه بر میباشد، از این رو، بسیاری از متغییرها به صورت کیفی توصیف میشوند. از طرف دیگر، در بسیاری از مفاهیم و پدیده های طبیعی ابهام وجود دارد و بهتر است این ابهامات به عنوان بخش جدانشدنی این علوم درنظر گرفته شوند. بسیاری از روشهای معمول در مدیریت منابع آب و خاک قادر به پشتیبانی درست حجم زیاد اطلاعات کیفی و کمی نمیباشند، از سوی دیگر بسیاری از این اطلاعات همراه با ابهام و عدم قطعیت هستند. منطق فازی به خوبی به این ابهامات، صورتبندی ریاضی بخشیده و زمینه را برای تصمیم گیری و استدلال در مورد آنها فراهم میسازد. به طور کلی طبیعت و محیط زیست، با پیچیدگی، پویایی و عدم قطعیت همراه است. منطق فازی به دلیل دارابودن مفاهیم ساده و انعطافپذیر، کار با داده های مبهم و مدلهای پیچیده، میتواند کارساز واقع شود. بر خلاف کاربرد وسیع منطق فازی در علوم مهندسی، این تکنیک در موضوعات تحقیقاتی منابع آب و خاک و سایر موضوعات مرتبط، هنوز جایگاه خود را پیدا ننموده و فراگیر نشدهاست. بنابراین لازم است آشنایی بیشتر و متنوعتری در ارتباط با به کارگیری این تکنیک در شاخه های مختلف این علوم صورت پذیرد. در این مقاله سعی شدهاست تا سیمایی از منطق فازی به زبانی سادهارائه شده و به برخی از تحقیقات و پژوهشهایی که با استفاده از منطق فازی در علوم مختلف منابع طبیعی و محیط زیست انجام شده است، اشاره شود.

کلیدواژه ها:

پدیده های کیفی ، مدلسازی ، منابع آب و خاک ، منابع طبیعی و محیط زیست ، منطق فازی