ارزیابی مدیریت کیفی آب های زیرزمینی با استفاده از GIS و مدل سازی استانداردهای کیفی آب

برای توسعه پایدار منابع آب نیاز به برنامه ریزی و روشهایی است که متغییر های بسیار زیاد مکانی و زمانی را پوشش دهد، به همین دلیل پایگاه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) ابزاری مناسب برای مدیریت منابع آب می باشد. با توجه به خشکسالی های پی در پی که در شمال غرب کشور رخ داده است، سطح آب دریاچه ارومیه افت بسیار شدیدی داشته . با افت سطح آب دریاچه ارومیه باید انظار داشت که آبهای ساحلی دریاچه از کیفیت بدتری نسبت به آبهای میانی دشت داشته باشند. هدف این تحقیق مدل سازی استاندارد کیفی وزارت نیرو برای آب کشاورزی ، نشان دادن روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی از سال 1380 تا سال 1389 و معرفی GIS به عنوان یک ابزار کاربردی برای تصمیم گیری مدیران می باشد. در این تحقیق از داده های 120 چاهک مشاهده سازمان آب منطقه ای استان آذربایجان غربی استفاده گردید. داده های مقادیر ، NA، EC و SAR از سال 80 تا سال 89 مرتب گردید. سپس با استفاده از نرم افزارهای GS+ و GIS اقدام به پهنه بندی کیفی آب زیر زمینی بر اساس استاندارد وزارت نیرو شد. نقشه های استخراج شده مورد ارزیابی قرار گرفت و مکان های نا مناسب آب کشاورزی مورد تحلیل قرار گرفت. در این منطقه کیفیت آب زیر زمینی به شدت در حال تنزل می باشد ودر قسمت های شمال غربی دریاچه ارومیه آب زیر زمینی از حداقل کیفیت برخوردار است.در برخی مناطق خصوصا شهرستان نوشین شهر نباید از آب زیرزمینی برای کشاورزی استفاده نمود .

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، ارومیه ، کشاورزی ، مدیریت کیفی ، GIS