بررسی الگوهای بزرگ مقیاس اقلیمی موثر بر پارامترهای بارش و دما (مطالعه موردی: ایستگاه سینوپتیک مشهد)

دو پارامتر دما و بارش از مهمترین پارامترهای هواشناسی در تعیین نقش و پراکندگی سایر عناصر اقلیمی و نیز از شاخصهای مهم در طبقهبندیهای اقلیمی به شمار می رود. علاوه بر این، اثرات انکارناپذیری بر فعالیتهای انسانی، طبیعی و علی الخصوص در زمینه کشاورزی دارند. لذا داشتن شناخت لازم از میزان این پارامترها، تغییرات آنها و پیشبینی این پدیده ها کمک شایانی در جهت برنامه ریزی دقیقتر در حوزه های مختلف خواهد داشت. این تحقیق، با هدف بررسی الگوهای پیوند از دور موثر بر پدیده های بارش و دمای متوسط ایستگاه سینوپتیک مشهد، در دوره آماری 2010-1956 صورت گرفته است. بدین منظور، با استفاده از رگرسیون گام به گام و با محدودکردن داده های ورودی به مدل، و نیز قائل شدن دو دوره آموزش و ارزیابی، مدلهایی برای پیشبینی این پارامترها به صورتهای ماهانه و فصلی ارائه شده است. آماره های به دست آمده حاکی از آن است که این مدلها کارایی مناسبی برای برآورد پارامترهای مزبور داشته اند. در حالت کلی، این کارایی برای مدلهای ماهانه بیشتر از دوره های فصلی بوده و برای پارامتر دمای متوسط، مناسبتر از بارش میباشد. لذا میتوان از مدلهای ماهانه ارائه شده برای دو پارامتر بارش و دمای متوسط در تحقیقات مربوطه استفاده به عمل آورد.

کلیدواژه ها:

الگوهای پیوند از دور ، بارش ، دمای متوسط ، رگرسیون گام به گام ، مشهد