آنالیز روش های مختلف تبخیروتعرق گیاه مرجع درمناطق گرم وخشک با محدودیت استفاده از حداقل داده هواشناسی و انتخاب بهترین روش برای مدیریت آب آبیاری در استان کرمان.

امروزه در سطح جهان مدیریت منابع آب از اهمیت بالایی برخوردار بوده و لازم است در استفاده از آب دقت بیشتری به عمل آید باتوجه به سهم عمده تبحیروتعرق در هدررفت منابع آب، بر کسی پوشیده نیست که در این برهه از زمان که با بحران شدید آب مواجه هستیم بخصوص استان های جنوبی ایران هر اقدام برای برنامه ریزی و مدیریت منابع آب موجود با تخمین صحیح و دقیق از تبخیر و تعرق منطقه همراه خواهد بود. تخمین تبخیروتعرق پتانسیل از داده های طولانی مدت هواشناسی و باتوجه به کمبود پارامترهای موجود، بااستفاده از روش های مختلف که خاص مناطق گرم وخشک می باشند، مدنظراست. در این تحقیق از داده های مربوط به استان کرمان استفاده شده است و با توجه به داده های موجود، از 4مدل متداول(هارگریوزسامانی،بلانی کریدل فائو،جنسن هیز اصلاح شده،هارگریوز) و توصیه شده از سوی سازمان خواروبار جهانی استفاده شده و به صورت ماهانه توسط برنامه کامپیوتر نوشته و محاسبه گردیدند. در اینجا روش تشت تبخیر به عنوان روش مرجع در نظر گرفته شده و قابلیت اتکا روشهای دیگر نسبت به این روش در منطقه و سایر ایستگاههای آن، تجزیه و تحلیل گردیده اند. که روش جنسن هیز اصلاح شده با میانگین r^2 حدود 0/93 و RMSE در حدود 15/24 بهترین روش شناخته شده و به مدیران بخش آب که با کمبود داده مواجه هستند، پیشنهاد می شود از این روش جهت برنامه ریزی های آینده در این استان از روشمذکور استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

تبخیروتعرق ، مناطق گرم وخشک ، مدیریت آب آبیاری در مزرعه ، استان کرمان