ترجیحات منظر گیاهی پارک های جنگلی مطالعه موردی :پارک جنگلی چیتگر تهران

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,416

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCULG03_018

تاریخ نمایه سازی: 21 آبان 1387

چکیده مقاله:

این پژوهش قصد دارد با رویکرد برنامه ریزی وطراحی مشارکتی به توصیه هایی برای ارتقاء کیفیت بصری منظر گیاهی در سایت مورد مطالعه دست یابد.بدین منظور در این مقاله با یک رویکرد ذهنی به " زیبایی شناسی منظر " از مدل روان فیزیکی برای ارزیابی کیفیت بصری منظر براساس ترجیحات مردمی استفاده شده است.برای تعیین معیارهایی که استفاده کنندگان در ارزیابی زیبایی یا زشتی منظر مد نظر قرار می دهند.ضمن تهیه پرسشنامه از تکنیک طبقه بندی کیفیت استفاده شده است.برای انجام مطالعه ابتدا سایت به دو پهنه مشخص تقسیم بندی و سپس عکس های متعددی از هر پهنه گرفته شد پس از انتخاب عکس های مناسب ارزیابی تصاویر به وسیله استفاده کنندگان در محل سایت انجام شد.نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها مشخص کرد که پهنه جنگلی با داشتن ویژگیهایی از قبیل انبوهی و متراکم بودن پوشش گیاهی و بکر بودن از مقبولیت بیشتری برخوردار است.در حالیکه پهنه مسیرهای ارتباطی به دلیل وجود عناصر انسان ساخت از ترجیح کمتری برخوردار می باشد. در این مطالعه مشخص شد که اولا استفاده کنندگان ترجیح بیشتری به مناطق بکرتر و کمتر مدیریت شده دارند ثانیا اینکه با وجود مشاهده رابطه مستقیم بین ترجیحات تفریحی با ترجیحات زیبایی شناسی به دلیل الگوی نا مناسب توزیع امکانات تفریحی انتخاب فضای تفریحی توسط استفاده کنندگان صرفا براساس دسترسی به امکانات صورت می پذیرد ثالثا اینکه لکه های گیاهی پهن برگ بواسطه داشتن تنوع کاشت و اشکوب های مختلف از نظر استفاده کنندگان زیباتر و طبیعی ترند و باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند.همچنین فضاهای طراحی شده در سایت تکراری بوده و مشابه آنهادر سایر فضاهای تفریحی و حتی شهری می توان دید از این رو تحقیق با توجه به ترجیحات بصری استفاده کنندگان در ارتباط با منظر گیاهی به ارائه توصیه هایی برای بهبود وضعیت آنها می پردازد

نویسندگان

مهدی فتحی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط دانشگاه تهران

ایمان درینی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط دانشگاه تهران

بهروز ناروئی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط دانشگاه تهران