تغییر فضای باز مسکونی روش مستقیمی در توسعه منظر شهری

امروزه مساکن و مجتمع مسکونی مهمترین اجزای سازنده شهر هستند که در ترکیب با سایر اجزا و عناصر کلیت شهر را بوجود می آورند.یکی از مهمترین مشکلات منظر شهری در کشور ما طیف وسیع این مساکن و بدنه های ساختمانی انهاست که فضاهای بازی را بصورت اتفاقی و بدون طراحی بوجود آورده اند.بی هویتی و عدم خوانایی این فضاها که از ته مانده فضاهای مسکونی ساخته شده بوجود امده اند تاثیر مستقیمی بر منظر شهری دارد.چرا که به گفته گوردن کالن منظر شهری هنر رابطه بین اجزا شهر می باشد.فضای معماری تنها فضای ساخته شده مسکونی بدون ارتباط با کوچه گذر و خیابان نمی باشد.بلکه ترکیب فضاهای باز و بسته متعددی است که بهم مرتبط هستند.و در هم تنیده شده و جدایی ناپذیرند.طراحی فضاهای باز توسط بدنه های ساختمانهای مسکونی از اصول ماندگار در طراحی فضاهای شهری است.و ترکیبی تاثیرگذار از فضاهای شهری را خلق می کند.هدف این مقاله معرفی روشی برای طراحی فضاهای باز بین منازل مسکونی در جهت احیای مفهوم کوچه حیاط و تعاملات اجتماعی و...در مقیاس امروز و پاسخگو به نیازهای امروز می باشد.که نتیجه آن بازگرداندن عملکرد بافت یکپارچگی هویت و خوانایی این فضاها و در نهایت توسعه پایدار منظر شهری است.

کلیدواژه ها:

فضای باز مسکونی ، الگو ، بدنه های ساختمانی ، ترکیب فضاها