مدل مشارکت درسرمایه گذاری خطر پذیر ( مطالعه موردی تجربیات موسسه توسعه فن آوری نخبگان وابسته به دفتر همکاریهای فن آوری ریاست جمهوری )

در سالهای اخیر، مهاجرت افراد متخصص و نخبه به خارج از کشور روندی رو به رشد داشته است . عدم وجود بستر مناسب جهت اشتغال و بکارگیری دانش و تخصص سرمایه های علمی کشور، یکی از مهمترین عوامل مهاجرت آنها می باشد . مؤسسه توسعه فناوری نخبگان با هدف عالی حفظ نخبگان، در پی حمایت از اشتغال آنان در واحدهای اقتصادی کوچک و متوسط با فناوری پیشرفته می باشد . واحدهایی که توسط خود آنان و در جهت اجرائی نمودن طرح و ایده اقتصادیشان ایجاد شده است . این موسسه یکی از مؤسسات سرمایه گذاری خطر پذیر (Venture Capital) می باشدکه در اواسط سال 1381 تاسیس گردید و به همت مدیران و کارشناسان خویش توانسته است تجربه جدید سرمایه گذاری خطر پذیر را در تئوری و عمل بیازماید . ساختار مؤسسه ایجاب نموده است تا همانند یک صندوق سرمایه گذاری خطر پذیر به تشکیل پرتفو ی ( سبدسهام ) از سهام شرکتهای تازه تأسیس بپردازد و با مطالعه و موشکافی طرحها، امکاسنجی و توجیه پذیری مالی، فنی و بازار، طرحها را گزینش نماید . عملکرد مؤسسه از ابتدای شکل گیری تا کنون بیانگر سیر صعودی و مثبت در کسب تجربه و مهارت و مدیریت فعال بر این گونه شرکتها و ایجاد ارزش در آنها می باشد . با توجه به این که یکی از قسمتهای بسیار مهم بدنه یک سرمایه گذاری خطر پذیر، مدل مشارکت وی با کارآفرینان و طراحان صنعت می باشد، بنابراین در این مقاله برآنیم تا مدلهای مشارکت موسسه را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهیم . قبل از ورود به بحث اصلی، ابتدا مشارکت و زمینه های تا ریخی آن، انواع مشارکت، نحوه مدیریت شرکت، توزیع سود و زیان و خروج سرمایه گذار به طور مختصر توضیح داده می شود . سپس نحوه ورود، ارزیابی، و خروج طرحها و پروژه ها به موسسه بررسی شده و ویژگیهای عمومی و بارز موسسه در مشارکت با طرحها تشریح می گردد و پس از بیان ویژگ یهای مدل مشارکت، مدل مشارکت موسسه که مبتنی بر اختیار خرید سهام می باشد، توضیح داده می شود .

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری خطرپذیر ، مدل مشارکت ، امکان سنجی ، ریسک ، بازده ، اختیار خرید سهام ، سقف سود