تاثیر یکپارچه سازی اراضی بر بهره وری آب و تولید محصولات کشاورزی (مطالعه موردی: کشاورزان شهرستان اندیمشک)

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر یکپارچه سازی اراضی بر میزان بهره وری آب و تولید محصولات کشاورزی بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی و همبستگی مبتنی بر مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه و به لحاظ ماهیت از نوع تحقیقات کاربردی بوده است. به طوری که به منظور بررسی نقش فرآیند یکپارچه سازی در کاهش تعداد قطعات و پراکنش فضایی آنها و نیز اثرات یکپارچه سازی از دیدگاه بهره برداران نمونه در خصوص کارآیی تولید کشاورزی از روش های میدانی (مصاحبه و تکمیل پرسشنامه) برای گردآوری داده ها استفاده شده است. منطقه مورد مطالعه در این پژوهش، شهرستان اندیمشک در بازه زمانی 1395-1396 بوده است. این کار حجم زیادی پرسش نامه و کارهای میدانی را می طلبد ولی به لحاظ رعایت دقت در جمع آوری نظرات نه تنها این کار انجام گرفته است، بلکه تعدادی بهره بردار غیر مشمول نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 104 نفر از بهره برداران کشاورزی به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای سنجش متغیرها از داده های اسمی، ترتیبی و فاصله ای استفاده شده است. برای پاسخگویی به فرضیه های پژوهش تحقیق از آماره های استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Excel صورت گرفته است. یافته های این پژوهش نشان داد که از نظر کشاورزان یکپارچه سازی اراضی بر بهره وری آب تاثیر معناداری داشته است. همچنین مشخص گردید که یکپارچه سازی اراضی بر تولید محصولات کشاورزی در شهرستان اندیمشک تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

تاثیر یکپارچه سازی اراضی ، بهره وری آب ، تولید محصولات کشاورزی