بررسی راه های اصلی ورود آلودگی به آبهای زیرزمینی و مکانیسم های اصلی کاهش انتقال منابع آلاینده در آبها

آب های زیرزمینی به آب هایی گفته می شود که در لایه های آب دار و اشباع زیر زمین تجمع پیدا کرده است. این آب هافقط حدود 4 درصد از مجموعه آب هایی را که فعالانه در چرخه آب شناختی دخالت دارند، تشکیل می دهد. با این وجودحدود 50 درصد جمعیت دنیا از نظر آب شرب متکی به همین آب های زیرزمینی هستند. محیط زیست به صورتطبیعی تابع متغییرهای متفاوت بوده و پیوسته متاثر از تولید، توزیع و انتقال انرژی و جرم در مجموعه های حاویجانوران، گیاهان و جامدات است. آلودگی ها معمولا در اثر فعالیت های انسان پدید می آیند و از همراهان جوامع پیشرفتهبشری که دارای تکنولوژی مدرن هستند می باشند. افزایش جمعیت، درآمد سرانه، پیشرفت تکنولوژی و بالا بودناستاندارد زندگی از عوامل مهم فزاینده آلاینده ها به حساب می آیند. بعبارتی پیامد تولید و مصرف بیشتر مساوی با بروزآلودگی زیادتر بخصوص در منابع آب خواهد بود. در این مقاله ضمن بیان و بررسی مکانیسم های اصلی ورود آلودگی بهآبهای زیرزمینی و مکانیسم های اصلی کاهش انتقال منابع آلاینده در آبهای زیرزمینی این نتیجه حاصل شد که بهمنظور اصلاح و بهسازی آب های آلوده، باید به تکنولوژی های نوین تصفیه آب و همچنین روشهای مختلف و جدیدپالایش زیستی که امروزه در دنیا به کار گرفته می شود، متوسل شد.

کلیدواژه ها:

پالایش زیستی ، تجزیه ریزوسفری ، تحریک بیولوژیکی ، تکنولوژی های تصفیه آب