بررسی و امکان سنجی اجرای الگوهای استفاده از واحدهای بیوکمپوست در روستاهای استان اصفهان

با افزایش فزاینده جمعیت و روند رو به رشد روستاها روزانه بر مقدار زباله تولید شده توسط انسان افزوده می شود .بطوریکه بعد از غذا و تامین مواد غذایی زباله دفع آن یکی از مسائل عمده بشر بشمار می آید. تبدیل زباله به کود آلی یکی از متداول ترین روشهای دفع زباله محسوب می شود. این روش بستگی به خصوصیات زباله های هر کشور داشته و مشکلات آن منحصر به فرد است. در این بررسی به تجزیه و تحلیل اطلاعات و آمار بدست آمده از میزان زباله روستاهای استان اصفهان بر حسب نوع زباله روستایی پرداخته می شود، روش نمونه گیری بصورت پرسشنامه ای و در دو سطح خانوار و مسئولین دهیاریها است . برای نمونه گیری از آنها حداقل 40 پرسشنامه در هر روستا برای خانوارها و یک پرسشنامه مربوط به روستاها تکمیل گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بخش اعظم پسماندهای روستاهای این استان را مواد آلی تشکیل می دهند لذا مستعد تهیه کود آلی می باشند لیکن 78 درصد پسماندها مستقیماً بعد از جمع آوری به محل دفن برده شده و سپس سوزانده می شود در حالیکه اگر نسبت به جدا سازی بخش آلی آن اقدام گردد، با بکار گیری روشهای زیستی میتوان کود آلی مناسبی جهت استفاده در مزارع تهیه کرد. ازبین 40 روستا انتخابی استان اصفهان پسماندهای 21 روستا در خود روستا و پسماندهای 14 روستا همراه با پسماندهای شهری دفع می شود و 5 روستا نیز به عنوان مرکز بوده و پسماندهای برخی روستاهای همجوار جهت دفع به آنجا آورده می شود. لذا در حال حاضر می توان نسبت به ایجاد و استقرار واحدهای بیوکمپوست در روستاهایی که مرکز دفع بوده اقدام کرد و از نظر هزینه نیز صرفه اقتصادی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، پسماندهای روستایی ، کمپوست ، پسماندهای آلی ، روستاهای استان اصفهان