مقایسه و ارزیابی قوانین موجوددفع و بازیافت زباله های الکترونیکی درداخل و خارج از کشور با استفاده از مدل Swot

زباله های الکترونیکی که دستگاه های پی سی گوشی های تلفن همراه مایکروویو و ... را دربرمیگیرد امروزه به عنوان سریع ترین منبع تولید زباله دراتحادیه اروپا شناخته شده اند به دلیل اهمیت بازیافت زباله های الکترونیک برخی از شرکت های بزرگ جهان محصولات خود را بازیافت می کنند با توجه به این که هررایانه رومیزی دارای 32 درصد پلاستیک نزدیک به هفت درصد سرب 41 درصد آلومینیوم 0/0061 درصد طلا 0/2 درصد آهن 0/981 درصد نقره و مقادیری فلزات سنگین و خطرناک مانند کادمیم جیوه و آرسنیک است بازیافت و امحای اصولی آنها می تواند علاوه برصرفه اقتصادی جلوی خطرات زیست محیطی را نیز بگیرد. درکشورهای پیشرفته جهان بازیافت قطعات رایانه ای اهمیت بسزایی دارد به همین دلیل قانون زباله های رایانه ای WEEE) به تصویب رسیده است. به موجب این قانون تولید کنندگان موظفند بودجه طرح های بازیافت را تامین کنند و خرده فروشان خدمات بازپس گیری را دراختیار مشتریان قراردهند اما درایران با وجود چهار میلیون قطعه زباله رایانه ای قانون مدونی درباره بازیافت و امحای این قطعات وجود نداشته و دفن و یا سوزاندن زباله های رایانه ای سبب ورود عناصر سنگین به آبهای زیرزمینی و گازهای سمی به محیط زیست می شود.