ارزیابی حساسیت معیارهای زیست محیطی در رتبه بندی سدهای استان چهارمحال و بختیاری با استفاده ازروش III ELECTRE

یکی از مسائل مهم مطرح در کنار کمبود و تقاضای آب در جوامع، مسئله چگونگی مدیریت صحیح منابع آبی میباشد.تصمیمگیری و رتبهبندی گزینهها در طرحهای منابع آب امری پیچیده و در عین حال از لحاظ اجرایی بسیار مهم می-باشد. تنوع معیارهای مختلف از یک سو و وجود گزینههای متعدد از سوی دیگر دلیل این پیچیدگی است. در این تحقیق ابتدا کلیه اطلاعات مربوط به طرحهای توسعه آب از جمله مشخصات فنی، اطلاعات مربوط به اثرات اجتماعی،اقتصادی و زیست محیطی آنها و سایر پارامتر های مؤثر در تصمیم گیری طرحها در قالب 8 معیارجمعآوری شده و جهت رتبه بندی بهینه 9 طرح سدسازی در استان چهارمحال و بختیاری از روشهای تصمیمگیری چندمعیاره بر مبنای مدلهای جبرانی )روش)III ELECTRE استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد، با کاهش و افزایش 20 ،30 و40 درصد مقادیر معیار زیست محیطی در حالی که سایر معیارها ثابت هستند، برتری گزینه سد ونک در اولویت اول نسبت به حالت اصلی تغییری نمیکند اما این تغییر در اولویت های دیگر اتفاق میافتد. در نتیجه مدل به میزان14/81 درصد نسبت به تغییر این معیار حساسیت داشته و لازم به ذکر است در این تحقیق بیشترین حساسیت 25/93 درصد مربوط به معیار B/C فایده به هزینه( میباشد