تعیین آبراههای مهم سیلابی با استفاده از مطالعات فیزیوگرافی و هیدرولوژیکی (مطالعه موردی؛ حوضه آبخیز چالوس)

در امر بروز سیلاب فاکتورهای متعدد اقلیمی، فیزیکی و ادافیکی دخیل می باشند که هر یک به نوبه خود بسته به شرایط منطقه ای بر دبی اوج سیلاب موثر می باشند در مدیریت جامع حوضه آبخیز، مهار وکاهش خسارتهای سیلجایگاه ویژهای دارد. بنابراین شناسایی دقیق مناطق سیلخیز و سیلگیر حوضه و عوامل مؤثر یا تشدیدکننده آن امری ضروری است؛ بدیهی است در این امر مدیریت سیلاب امری اجتناب ناپذیر است، و همچنین میتوان روشهای مهاروکاهش میزان خسارات را تعیین نمود. از جمله خصوصیات فیزیکی می توان به ضرایب شکل حوضه، شیب حوضه، پروفیل طولی آبراهه ها، زمان تمرکز و از خصوصیات ادافیکی می توان به CN حوضه و … و از عوامل اقلیمی می توان بهشدت بارندگی اشاره نمود. جهت تعیین آبراههای مهم سیلابی و تعیین عوامل تاثیرگذار فیزیکی و هیدرولوژیکی حوضهبر دبی اوج سیلاب بر اساس روش معیاربندی امتیازبندی شده است. نتیجه بر این می باشد که آبراهه هایی که درقسمت بالادست حوضه قرار دارند پتانسیل بیشتری در تولید رواناب سیل دارند بنابراین با اقدامات مناسبآبخیزداری اعم از سازهای و غیرسازهای و یا تلفیقی از هر دو میتوان دبی رواناب را در سرمنشأ مهار کرد

کلیدواژه ها:

دبی اوج سیل ، خصوصیات فیزیوگرافی ، سیل ، حوضه آبخیز چالوس