بررسی تاثیر شهرسازی در رواناب حوزههای آبخیز شهری با استفاده از مدل SWMM (مطالعه موردی منطقه 22 شهری تهران)
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,510
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCWMSWRM05_379
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1391
چکیده مقاله:
شهرسازی، افزایش حجم رواناب، دبی اوج و کاهش کیفیت آب را به دنبال دارد لذا برای کم نمودن خسارت وتاثیرات زیست محیطی آن، برآورد دقیق مقدار رواناب و انجام عملیات کنترل رواناب شهری اجتناب ناپذیر می باشد. دراین تحقیق از شبیهساز SWMM به منظور بررسی تاثیر تغییر موقعیت و میزان کاربری اراضی در رواناب حوضهای به مساحت 260/35هکتار از منطقه 22 شهری تهران استفاده گردید. مقایسه هیدروگرافهای چهار الگوی فرضی نشان میدهد که افزایش 12 % فضای سبز در بالادست حوزه مورد مطالعه که دارای شیب بیشتری است موجب کاهش 14/75 درصد در میزان دبی اوج میگردد در صورتی که افزایش همین مقدار فضای سبز در پایین دست حوزه موجبکاهش 5/27 درصد در میزان دبی اوج میشود. همچنین با فرض سطوح نفوذناپذیر 25،50 ، 75 و 100% میزان رواناب منطقه به ترتیب 1/5 و 2/1 و 2/7 و 3 برابر شرایط قبل از توسعه گردیده است. نتایج این تحقیق بیان میدارد که حوزه آبخیز بالادست موجب افزایش 1391/95 متر مکعب حجم رواناب و و 12/2 متر مکعب برثانیه دردبی اوج گردیده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پیام رستمی
دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
الهام فروتن
دانشجوی دکترای آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهرا
جواد وروانی
استادیار گروه آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
مجید عباسی زاده
مربی گروه آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :