بررسی تاثیر سطوح مختلف شوری بر عملکرد رقم محلی گیاه کنجد در استان خوزستان

در بسیاری از نقاط دنیا، شوری یکی از موانع اصلی در تولید محصولات زراعی و باغی است. کاربرد کیفیت های مختلف آب آبیاری در مقاطع مختلف رشد گیاه در مواردی که منبع آب مناسب، محدود باشد از جمله مددیریت هدای مدر ر و مفیدد در جهدت استفاده از آب هدای شدور می باشد. هدف از اجرای این طرح بررسی ا ر سطوح مختلف شوری بر عملکرد رقم محلی گیاه کنجد در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در زمینی به متراژ 216 مترمربع در منطقه جنوب شرقی خوزستان در شهرستان بهبهان بود. در ایدن تحقیدش شدوری آب آبیاری درچهار سطح آب آبیاری (I0) و آب زهکش (I1) و دو سطح اختلاط اب آبیاری و آب زهکش I2 اختلاط 50× 50 و اختلاط 25٪ آب آبیاری و 75٪ آب زهکش ) با EC در محدوده ds/m 5-2 تعیین گردید. و آب مورد نیاز گیاه با استفاده از تشتک تبخیر کلاس A محاسبه و با روش آبیاری سطحی در اختیار گیاه قرار گرفت. در این تحقیق عملکرد دانه عملکدرد بیولوژیدک، تعدداد کسسدود در بوتده ، تعدداد دانده درکسسود، وزن هزار دانه و شاخص برداشت بررسی گردید. نتایج نشان داد که ا ر سطوح مختلف شوری آب آبیاری در سدطح یدک درصدد بدرعملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد کپسول در بوته و شاخص برداشت معنی دار است. عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعدداد کپسول دربوته و تعداد دانه در کپسول در(I0) بیشتر از سایر سطوح بود و تیمارهای I1,I3,I2 به ترتیب پس از آن قرار داشتند.

کلیدواژه ها:

بلوک های کامل تصادفی ، تیمار ، شوری ، عملکرد بیولوژیک ، عملکرد دانه ، کنجد