مطالعه تاثیر کاربری های مختلف اراضی و شیب در ضریب فرسایش پذیری خاکدر زمین های کشاورزی دیمی

تحقیقات نشان داد تغییر کاربری اراضی سبب بهم خوردن جنبه های کشاورزی پایدار میشود که همه روزه در مقیاس منطقهای، ملی و جهانی اتفاق میافتد. تغییر کاربر اراضی چه در گذشته و چه در حال و آینده یکی از عوامل اصلی تغییرات جهانی بوده که تغییرات در فرم ظاهری زمین از رایجترین و مهمترین اثرات آن میباشد و این اثر نتایج پیچیدهای بر اکوسیستم هر منطقه بر جای گذاشته است.در این تحقیق با استفاده از نموگراف وشیمایر و معادله مربوط، وضعیت فرسایش پذیری خاکهای منطقه زیدشت طالقان در شیب های مختلف وقت کاربریهای متفاوت تعیین گردید و اثرات کاربری اراضی، شیب و اثرات متقابل این دو عامل بر فرسایش پذیری خاک مورد ارزیابی قرار گرفت ابتدا واحدهای کاربری اراضی مناطق کشت دیم در سه کلاس شیب مختلف 8-3 ٪18-8-40٪ تا 18 انتخاب و نمونه های خاک با 3 تکرار جمعآوری گردید. نمونه های دست نخورده جهت اندازه گیری وزن مخصوص ظاهری مورد استفاده قرار گرفتند کلاس ساختمان خاک در منطقه تعیین شد. مقدار نفوذپذیری خاک توسط استوانه های مضاعف با دو تکرار تعیین گردید. با استفاده از دادههای کسب شده ضریب فرسایشپذیری نمونه های خاک با استفاده از رابطه ویشمایر محاسبه گردید.کلیه دادهها با مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج حاکی از آن که میزان فرسایش پذیری در کاربریهای مختلف به SAS استفاده از نرم افزارهای ترتیب زیر بود. در این تحقیق با استفاده از نرمافزار سامانههای اطلاعات جغرافیایی مقدمات کار از قبیل تعیین محلهای مناسب برای نمونه برداری در کاربریهای مختلف اراضی و در شیبهای متفاوت فراهم گردید و تأثیر کاربری کشت دیم در شیبهای مختلف بر ضریب فرسایشپذیری خاک مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

شیب ، ضریب فرسایش ، کاربری ، کشت دیم