بررسی مدل های تجربی تعیین تبخیر و تبخیر - تعرق گیاه مرجع و مقایسه آن با روش استاندارد (FPM)مطالعه موردی دشت مشهد

فرایند تبخیر و تعرق یکی از مولفه های اصلی چرخه هیدرولوژی است که نقش حیاتی در مطالعات کشاورزی و هواشناسی از جمله طراحی سیستم های آبیاری و زهکشی، طراحی مخازن و برنامه نویسی آبیاری دارد که تعیین صحیح آن در علوم آب از قبیل مطالعات توازن هیدرولوژیکی و مدیریت منابع آب از اه یت ویژه ای برخوردار است. ضروریست که در تنوع ابلی ی ایران، مناسبترین مدل با سنجش حساسیت مدب های رایج و تخ ین میزان تبخیر و تعرق معین گردد. با توجه به مشکلات متعددی که در بکارگیری لایسی ترها وجود دارد و ه چنین عد وجود ایستگاه های سینوپتیک در اغل مناطق، استفاده از مدل هایی که بتوانند تبخیر و تعرق ر ا با دقت مطلوبی برآورد نمایند، امری ضروری به نظر میرسد. در این مقاله حساسیت مدل های مختلف باه متییر های هواشناسی شهر مشهد توسط مدب های تبخیر و تعرق گیاه مرجع (چم ن) و تبخیر محاسبه گردیده و سپس با مدل فائو – پن ن - مانتیث که مدلی اساتاندارد برای سنجش می باشد، مورد مقایسه برار گرفته اند که این روش ها عبارتند از: 1- هارگریوز- سامانی 2- تورک 3- ترنت وایت 4- بلانای کریدب 5- هفنر 6-شاهتین 7- مارسیانو 8-یو اس بی ار 9- مه یر. بررسی های صورت گرفته نشان داد روش ترنت وایت با میزان خطای RMSE 1.08 و ضریب تبیین R2 0.964 بهترین مدل برای برآورد تبخیر - تعرق در محدوده مورد بررسی می باشد

کلیدواژه ها:

پنمن مانتیث ، تبخیر - تعرق ، گیاه مرجع ، مدل استاندارد ، مشهد