حذف فلزات (سرب، کروم و کبالت) از محیط آبی بوسیله مخلوطی از جاذب های خاک اره وساقه درخت بنه

امروزه آلودگی فلزات سنگین یکی از مهمترین مشکلات محیط زیست بسیاری از جوامع است. یکی ازتکنولوژی های موثر برای حذف فلزات سنگین، استفاده از جاذب های زیستی و ضایعات کشاورزی است. این امر به دلیل اقتصادی بودن، دستیابی راحت و منطبق بودن با استانداردهای زیست محیطی است. هدف از این مطالعه بررسی حذف فلزات سنگین سرب، کروم و کبالت برروی مخلوط جاذب های خاک اره درخت ساقه درخت بنه می باشد. در این مطالعه، اثرات زمان تماس، PH، مقدار جاذب و غلظت اولیه فلزات سنگین بر میزان جذب بررسی گردید. جهت تعیین میزان جذب فلزات توسط جاذب های خاک اره درخت گردو و ساقه درخت بنه مقادیر مختلفی از جاذب ها (0/480، 0/430، 0/385، 0/230، 0/180 گرم) تحت شرایط PH های مختلف (8، 6، 5، 4)، زمان تماس های مختلف (120، 90، 65، 35، 15 دقیقه) و غلظت های اولیه محلول فلزات (5,8,12,15,20PPm) در محلولهای مذکور تماس داده شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که میزان حذف فلزات به وسیله جاذب های خاک اره درخت گردو و ساقه درخت بنه متفاوت بود. PH بهینه برای فلزات 5/5، زمان تماس تعادلی 65 دقیقه، مقدار جاذب 0/3 گرم، بیشترین میزان حذف فلزات سرب، کروم و کبالت برای محلول 10ppm به ترتیب 70/17، 57/46، 43/67 درصد بود که میزان حذف فلز سرب بیشتر از دیگر فلزات است.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، جذب سطحی ، جاذب های زیستی ، خاک اره ، درخت گردو و بنه