بررسی آزمایشگاهی تأثیر تغیرات عمق جریان بالادست بر ضریب تخلیه آبگیر کفی عرضی

کف ریز نوعی از سازه آبگیر است که تخلیه بخشی از جریان توسط آن از کف مجرا انجام می شود. این نوعسازهها در قسمتی از طول و در بخشی یا تمامی عرض در کف مجرا به صورت بازشدگی ایجاد می شوند و آباز طریق این بازشدگی به داخل کانال فرعی تخلیه می شود. بر روی این بازشدگی قاب مشبک با میله هایعرضی یا نصب می گردد. این نوع آبگیر در مناطق یخچالی و کوهستانی و مسیرهای تند که از نقطه نظر راهدسترسی و امکانات ساخت در محدودیت بوده و همچنین در جاهایی که سنگ ها و تخته سنگ های بزرگ دررودخانه حمل شده و جریان متوسط رودخانه کم می باشد، بیش تر استفاده می شوند. آبگیرهای کفی عرضیدر مواردی نظیر کانال های بزرگ به منظور انحراف جریان مازاد بر ظرفیت آنها، در آبگیر نیرو گاه های آبی بهعنوان آشغالگیر، به عنوان رسوبگیر جهت جد اکردن بار بستر رودخانه ها، به منظور کاهش حجم آب کانالهای انتقال آب در ایستگاه های پرورش ماهی و در آبگیر نیرو گاه های برق آبی کوچک بکار می روند.مهمترین گزینه در طراحی آبگیر این است که شرایطی را انتخاب کنیم تا آب منحرف شده توسط آبگیر ،دارای حداکثر بده جریان و حداقل بده رسوب باشد، زیرا ورود رسوب به آبگیر و در نتیجه شبکه های انتقالباعث می شود که رسوبات انتقال یافته به درون آبگیر، به دلیل سرعت کم تر جریان در محدوده این سازه ها درمقایسه با رودخانه، همچنین جریان گرداب های حاصل از انحراف جریان به داخل آبگیر، به خصوص در شبکههای آبیاری و در پایین دست تاسیسات کنترل و تنظیم سطح آب، منجر به رسوب گذاری در محدوده آنهاگردد.

کلیدواژه ها:

آبگیر کفی عرضی ، دبی انحرافی ، عمق جریان ، آنالیز ابعادی