بررسی تأثیر قابلیت نوآوری بر ارزش دریافتی مشتری، با نقش تعدیل گر رهبری تحول گرا

سرعت زیاد تغییر در سازمان ها، آن ها را مجبور به نوآوری مستمر در محصولات و خدمات خود می کند و لازمه این نوآوری کارکنان و محیطی خلاق و مستعد نوآوری است، هدایت صحیح این منابع )کارکنان( می تواند موجب شکوفا شدن سازمان و بهبود کارایی آن شود کهنتیجه آن خلق ارزش برتر برای مشتریان است؛ بنابراین مدیریت مؤثر و کارآمد رابطه با مشتری و خلق و ارائه ارزش به او از مهم ترین مباحثمورد علاقه و توجه محققان و مدیران سازمان ها محسوب می شود. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین نوآوری و ایجاد ارزش می باشد همچنین نقش رهبری تحول گرا به عنوان تعدیل گر در رابطه بین نوآوری و ارزش دریافتی مشتریان بررسی می شود. جامعه آماری تحقیق راشعب و نمایندگی های بیمه ایران در شهر تبریز تشکیل می دهند، تعداد 197 نفر از مدیران، کارکنان و فروشندگان شعب و نمایندگی های بیمهایران به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. داده ها به دو صورت کتابخانه ای و میدانی )پرسشنامه(، جمع آوری شدند. برای تأیید روایی پرسشنامه از نظر اساتید و برای تأیید پایایی از مقیاس آلفای کرونباخ0/859 استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو نرم افزارSPSSوAMOS و از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که نوآوری تأثیر مثبت و معنی داریβ=0/52P=0/000 بر ارزش دریافتی مشتری دارد و رهبری تحول گرای مدیران رابطه بین این دو را تعدیل می کند، همچنین ارزش دریافتی مشتریان تأثیر مثبت و معناداری P=0/000 ،β=0/76 بر عملکرد مشتری گرای شرکت می شود

کلیدواژه ها:

نوآوری ، رهبری تحول گرا ، ارزش دریافتی مشتری ، عملکرد مشتری گرا