ارائه شاخصی برای اندازه گیری انعطاف پذیری در زنجیره تامین در شرایط عدم قطعیت

ایجاد روابط و قراردادهای انعطاف پذیر و طولانی مدت با تامین کنندگان منعطف، عامل مهمی در حفظ سهم بازار و برتری بر رقبامحسوب می شود. عدم توانایی پاسخگویی به تقاضاهای مشتریان، که همواره با عدم قطعیت همراه هستند، موجب صدمه دیدن تصویر ما درذهن مشتریان شده اعتماد آنها به ما از بین خواهد رفت و به دنبال سازمانهای قابل اطمینان تری برای خود خواهند بود. جهت ارزیابی و انتخابانعطاف پذیرترین تامین کننده، نیاز به استفاده از یک شاخص کمی می باشد. در این مقاله شاخصی برای ارزیابی انعطاف پذیری تامین کنندگان توسعه داده می شود. شاخص های انعطاف پذیری توسعه داده شده در مطالعات قبلی انعطاف پذیری تامین کنندگان را صرفا برای یک دوره زمانی آتی مورد تحلیل قرار می دهند. در این مقاله مدل آنها از طریق در نظر گرفتن عملکرد و انعطاف پذیری تامین کنندگان در چند دورهزمانی آینده توسعه داده می شود. در نظر گرفتن بیشینه و کمینه ظرفیت تامین کننده در قبول سفارشهای بیشتر و کمتر از مقدار ذکر شده در قرارداد تامین، از دیگر نوآوریهای این مقاله محسوب می شود. در نهایت از طریق یک مثال عددی کاربرد این شاخص مورد بررسی قرار می گیرد و از طریق تحلیل حساسیت، نحوه تاثیر پارامترهای مختلف بر میزان انعطاف پذیری تامین کنندگان بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، شاخص اندازه گیری ، عدم قطعیت