بررسی تأثیرات متغیرهای تأخیری بر ساختار سرمایه شرکتها(مورد مطالعه: شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

تئوری ساختار سرمایه، دو مدل رقیب را برای تصمیمگیریهای تأمین مالی شرکتهای سهامی ارائه میدهد. مدل توازی و مدل ترجیحی. در مدل توازی، شرکتها ساختار سرمایهی بهینه را با برقراری توازن میان منافع و هزینه های بدهیها شناسایی میکنند. اما در مدل ترجیحی، شرکتها، تأمین مالی را ابتدا با سود انباشته، سپس با بدهیها، و در نهایت، با اوراق سهام انجام میدهند. تحقیقات تجربی، نتایج متناقصی را در مورد چگونگی انتخاب ساختار سرمایه برای شرکتها ارائه میدهد. در این راستا، این تحقیق در پی بررسی تأثیر عومل مؤثر و اطلاعات تأخیری بر تغییرات اهرم مالی شرکتها میباشد. برای این منظور، دادههای مورد نیاز این تحقیق از 94 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران، طی سالهای 1386 الی 1391 جمعآوری گردیده است. با بهکارگیری مدل رگرسیون داده های تابلویی، نتایج این تحقیق نشان میدهد که بین سودآوری، بازده سهام، کسری مالی و نسبت ارزش بازار بر ارزش دفتری داراییهای شرکت با ساختار سرمایه، رابطهی معناداری وجود دارد. همچنین، نسبت ارزش بازار بر ارزش دفتری داراییهای شرکت، تنها متغیری است که دارای تأثیر کوتاهمدت، هم بر اهرم بازار و هم بر اهرم دفتری، میباشد؛ و تأثیر آن، به دورههای دیگر تسری پیدا نمیکند

کلیدواژه ها:

ساختار سرمایه ، متغیرهای تأخیری ، سودآوری ، بورس اوراق بهادار تهران