تبدیل ترموشیمیایی چوب و زائدات کشاورزی به گاز ( راهبردی مناسب برای تأمین انرژی روستاها به روش غیر متمرکز )

در این مقا له فن آوری تبدیل ترموشیمیایی زیست توده ب ه گاز مصنوعی مورد معرفی و بررسی قرار گرفته است . همه ساله مقادیر زیادی از زائدات و بقایای کشاورزی و چوبی در بخش روستایی کشور بدون هیچ کاربرد مفیدی سوزانده شده و یا در ط بیعت رها می شوند . این فن آوری امکان ت أمین گاز مور د نیاز خانوارهای روستایی را از این زائدا ت فراهم می سازد، همچنین امکان تولید برق از این گاز مصنوعی وجود دارد . بهرة گاز در این فن آوری بین ١ تا ٢/٥ مترمکعب بر هر کیلوگرم زیست توده و بازدهی انرژی مفید بین ٧٠ تا %٨٠ است . هزینة واحد سرمایه گذاری برای واحدهای کو چک حرارتی از ٣٠ تا /$kWth ١٥٠متغیر بوده و هزینه واحد سرمایه گذاری برای واحدهای تولید برق از گاز مصنوعی در ظرفیت های کوچک ( زیر١ مگاوات ) از حدود ٢٩٠٠ تا ٣٠٠٠/$kWe د ر دهه ١٩٨٠ به حدود ١٠٠٠ تا ١٥٠٠ /$kWe د ر زمان کنونی کاهش یافته است . بهای گاز تولید ش ـده بی ـن٥٠ تا ١٦٠ Rial/Nm 3 و بـهای ان ـرژی ح ـرارتی تو لـید ش ـده بیـن ٤٠ تا ١٥٠Rial/kW.hth مـتغیر است . بررسی های اقت ـصادی نشان م ـی دهـد که بـرای روستاهایی که بیش از ١٨ کیلومتر نیاز به خط لولة گاز رسانی دارند، ساخت رآکتور تولید گاز مصنوعی از زیست توده، برای تأمین گاز مورد نیاز روستا مقرون به صرفه تر خواهد بود . برای روستاهای دورتر از ٢٥ کیلومتر نسبت به شبکه توزیع برق، تأمین برق از طریق گاز مصنوعی می تواند اقتصادی تر باشد .

کلیدواژه ها:

انرژی ، بهای انرژی ، روستا ، زیست توده ، گاز مصنوعی