الگوی مصرف گازطبیعی در بخش خانگی

سرعت تولید، انتقال و توزیع گازطبیعی در نقاط مختلف کشور رابطه مستقیمی با روند تقاضای این حامل انرژی داشته و لذا ب ه منظور برنامه ریزی و استفاده بهینه از منابع و ت أسیسات گازی پیش بینی تقاضای آتی گازطبیعی در بخش های مختلف از جمله بخش خانگی اهمیت زیادی دارد . یکی از عوامل م ؤثر در پیش بینی تقاضای گازطبیعی شناسایی الگوی مصرف خانوار می باشد . رفتار مصرفی خانوارهای مصرف کننده گازطبیعی از بعد مکانی و زمانی تغییر پیدا می کند . از بعد زمانی مصارف به دو بخش پایه و گرمایشی تقسیم می گردد . مصارف پایه ( عادی ) شامل پخت و پز و آب گرم مورد نیاز خانوارها بوده ولی بخش عمده ای از مصرف خانوارها با بیش از %60 از حجم مصرف سالیانه به مصارف گرمایش اختصاص داشته که تنها در فصل سرد سال اتفاق می افتد . از آنجا یی که این بخش از مصرف خانوار بستگی زیادی به درجه حرارت محیط داشته و ایران نیز از تنوع آب و هوایی نسبت ا کشورً زیادی برخوردار می باشد . لذا رفتار مصرف خانوار از بعد مکانی مصرف نیز تفاوت داشته و در استان های سردسیر، گرمسیر و معتدل تفاوت ق ابل ملاحظه ای وجود دارد . با توجه به سهم اندک مصارف ماه های گرم به ماه های سرد این بخش ( حداکثر %)20 ، بخش خانگی را می توان نوعی مصرف کننده فصلی عنوان کرد . بخش خانگی نسبت به سایر بخش های مصرف از ضریب بار مصرف پائین تری برخوردار است و از آنجا یی که ظرفیت نهایی سیستم تولید، انتقال و توزیع گازطبیعی برای پاسخگویی در زمان حداکثر مصرف بایستی طراحی و با هزینه های ارزی و ریالی قابل توجهی اجرا گردد، ( حدود %50 از کل مصرف گاز در زم ـان حداکث ـر مصرف به بخش خان ـگی اختصاص دارد ) لـذا بکارگی ـری راهکارهای مناسب در این بخش به منظور بهینه سازی مصرف ضروری می باشد .

کلیدواژه ها:

الگوی مصرف ، مصارف پایه ، مصارف گرمایش ، ضریب بار