برآورد تایش کل و تعیین مقدار بهینه زاویه سطح شیب دار بر کالکتور خورشیدی در منطقه مشهد

در این مقاله ابتدا داده های تابش خورشیدی اندازه گیری شده بر روی یک سطح افقی طی سالهای 2001 تا 2006 بامقادیر محاسبه شده توسط روابط تجربی مقایسه شده اند. با توجه به اعتبار روش آنگستردام از این روش به عنوان روش پایه در محاسبه میزان تابش خورشیدی بر روی سطح شیب دار استفاده شد. در اینجا مقادیر بدست امده از دو روش با هم مورد مقایسه قرار گرفته است و پایه هر دو روش ، متد آنگستروم بود سپس زوایای بهینه برای سطح شیب دار در هر ماه محاسبه شد. هر دو روش نتایج نسبتا مشابهی دادند، آنچه که از بررسی روش ها و مقایسه نتایج حاصل شد این بود که استفاده ازسطوح شیب دار در منطقه مشهد حدود 19% افزایش جذب انرژی را به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

تابش خورشیدی ، زاویه بهینه تابش ، صفحه شیبدار ، بیشینه تابش